In memoriam Truus de Valk 1946 - 2023
Vorige week dinsdag kregen wij als bestuur van harmonie Kunst en Vriendschap het droeve bericht te horen dat Truus de Valk was overleden op maandag 18 september. Met haar 76 jaren was Truus een van de oudere leden van onze vereniging. We wisten natuurlijk dat zij al een tijdje aan het sukkelen was met haar gezondheid en dat ze de laatste weken ook snel achteruitging. Maar toch schrik je nog als je zo’n bericht krijgt.
Iedereen in de vereniging kende Truus en wist dat ze niet zo nodig op de voorgrond hoefde. Ze was bescheiden en rustig, maar wel betrokken bij alles wat Kunst en Vriendschap is, met name ook de mensen, de leden. Ze stond altijd klaar om te helpen. Haar actieve muzikale rol was een late roeping. Ze is halverwege de jaren negentig door Francy Nuyen, een van onze klarinettisten, opgeleid om klarinet te gaan spelen, samen met enkele andere toen al niet meer zo’n piepjonge dames uit Balgoy, waaronder Johanna de Valk, die nog steeds lid is. Natuurlijk was Truus niet onbekend met onze vereniging toen ze op de klarinet begon. Nadat haar man Em in juli 1988 veel te jong overleed, is Truus hem op de eerstvolgende ledenvergadering op 27 april 1989 opgevolgd als bestuurslid van de vereniging. Voor de mensen die dat misschien niet weten, Em de Valk was jarenlang de bassist van onze harmonie. En ook de kinderen van Truus en Em, Remy en Mariska waren een aantal jaren lid.
Truus was een trouw lid; ze sloeg bijna nooit een repetitie over. Ze was van 1989 tot 2010 bestuurslid, meer dan 20 jaar, met o.a. representatie in haar portefeuille, zoals bijvoorbeeld het sturen van een geboortekaartje of een bedankje naar de leden. Opnieuw dat menselijke aspect wat zij zo belangrijk vond. Maar ze deed nog veel meer. Ze nam ook het beheer van de uniformen over van ons erelid Ans de Valk en dat is ze tot heel recent, eigenlijk zo lang als ze kon, blijven doen. Ze stond altijd klaar voor de vereniging, we deden nooit een vergeefs beroep op haar. Ze was vaste kracht bij het opbouwen en afbreken van de rommelmarkt en was standaard te vinden bij de kraam met soep, worstenbroodjes en als Rinie Derks hamburgers bakte, werden die verkocht door Truus. Het sociale van Truus zag je ook terug in de pauze en na de repetitie. Samen met Johanna aan de hangtafel bij de ingang naar de grote zaal van het dorpshuis. Er schoven dan altijd wel mensen aan om alle ins en outs van de vereniging te bespreken en … waarschijnlijk ook die van het dorp.
Vanwege alles wat Truus gedaan heeft voor Kunst en Vriendschap, besloot het bestuur om haar in 2012 de KeV-speld toe te kennen en haar te benoemen tot lid-van-verdienste. Een dik verdiende blijk van waardering en dank voor alles wat ze deed voor onze vereniging.
De laatste tijd is voor Truus niet gemakkelijk geweest, vanwege haar gezondheid. In het begin probeerde ze nog wel, als het half kon, naar het dorpshuis te komen. Ze was er bijvoorbeeld nog bij de borrel op de laatste repetitieavond voor de zomervakantie. Maar het werd steeds moeilijker. Ondenkbaar dat zij er niet meer zal zijn op onze repetitieavonden. Ondenkbaar dat zij er niet meer zal zijn bij het opbouwen en tijdens alle concerten en andere activiteiten. Truus is onlosmakelijk verbonden met de harmonie, met de vereniging. We zullen haar gezelligheid en ook ervaring moeten missen. We missen die nu al. We zullen Truus blijven herinneren als een gezellig en behulpzaam lid, een verenigingsmens, voor wie niets te veel was en die altijd voor iedereen klaar stond.
